எச்சரிக்கை விளக்கு
என்பதையும் தாண்டி
கட்டளை விளக்காக
காட்சியளிக்கிறது சிவப்பு.
தவறினால் சிவப்புக் குருதி
தவறாமல் வருமென்பதை
மறைமுகமாக அன்றி
நேர்முகமாகவே பறைசாற்றுகிறது.
சொல்பவர் யாராயினும்
செவி கொடுத்துக் கேட்பவர் யார்?
தண்டனையைத் தவிர வேறெதுக்கும்
தலைவணங்காத தலைமுறையினராய்
மாறி வருகிறது இந்த
மாற்றம் கண்ட சமூகம்.
பச்சையின் பொழுது
பக்குவமாய் நாற்பதில்
வரும் வாகனம் ஆரஞ்சு
வந்தவுடன் சிறிதும் தயங்காமல்
அறுபதுகளுக்குத் தாவுகிறது
அத்துடனும் நிற்காமல்
நில்லென்ற கட்டளை
நிறத்தையும் பார்த்தவுடன்
என்பதுகளில் பறந்து
எட்டிவிட நினைக்கிறது இலக்கை.
பாவி மனிதர்களின்
பக்குவமற்றப் போக்கால்
மற்றொருவரையும் முடிந்தவரை
மரணப் படுக்கைக்கு
அழைத்துச் செல்கின்றனர்.
சிவப்பில் பயணிக்கும்
சிறு மதியினரே
சாக வேண்டுமென்றால்
சக மனிதனையும்
அழைப்பது ஏன்?
என் கவிதைகளுக்கு இனி இங்கே செல்லவும்
என்னைப் பற்றி...
படைப்புகளை மின்னஞ்சலில் பெற...
Wednesday, June 4, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
இந்த சிகப்பு விளக்கு அந்த சிகப்பு விளக்குக்கும் பொருத்தமாகவே உள்ளது. வாழ்த்துக்கள்
அருமை
Post a Comment