1.
குறைந்துபோன ஸ்பரிசங்களின் அன்பு
நலிந்துபோன விளையாட்டுகளின் குறும்பு
இவையிறுதியில் இருட்டிக் கொண்டிருக்கும்
வீட்டில் வெளிச்சமின்றிக் காத்திருக்கும்
கனங்களில் சத்தமின்றி வழியும்
கண்ணீர்த் துளிக்கு மட்டுமே
புரிந்திருக்கும் பிரிதலின் வலி
2.
காலைச் சூரியனோடு
கண்ட கனவுகளையெல்லாம்
குழைத்தெடுத்து கன்னங்களில்
பூசிக்கொண்டு பூரித்தெழுந்த
காலைதனில் பூத்தது
மீண்டும் தனிமை,
என்னைத் தவிர யாரும்
விழிக்காத வீட்டினில்
3.
பரபரப்பில்லாத வாரயிறுதியில்
சோம்பி ஓடிக்கொண்டிருக்கும்
கடிகார நிமிடங்களுக்கூடே
கதவுமணி அலற
வந்து நின்றது பிட்சா,
அதை உண்கையில் எங்கும்
அகப்படவில்லை தாயின் அன்பு
4.
அன்பு அரைகிலோவாவது
கிடைக்குமிடம் தேடியலைந்த
பொழுதில் ஆசுவாசமாய்க்
கிடைத்த நண்பர்களை
தரம் பிரிக்க நேரமில்லை,
ஒழுகும் தாடி,
மழித்த மீசை,
வாய் நிறைய புகை,
வயிறு நிறைய சாராயம்,
உடல் நிறைய பகட்டு,
என்று உலா வந்தபோது
பெற்றோர் கூறினர்
"இது எங்க உருப்புடப் போகுது?"
என் கவிதைகளுக்கு இனி இங்கே செல்லவும்
என்னைப் பற்றி...
படைப்புகளை மின்னஞ்சலில் பெற...
Sunday, April 19, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment