தேவையொரு அவசர முத்தம்

நெடுநேரப் போராட்டத்தின்
நேரக் கழிவுகளையெல்லாம்
ஒரு நொடியில்
ஓரங்கட்டி விடுகிறது
உனது ஓரு பார்வை.

வெறிச்சோடிய பாலைவனத்தின்
வற்றி விடாத கடைசிச்
சொட்டுத் தீர்த்தமாய்
சொரியும் கண்ணின்
மிரட்சியில் வற்றிவிட்டது
மீதமுள்ள கட்டுப்பாடு.

இங்கேயும் அங்கேயும்
தங்கும் உனது
பார்வை என்மீது
படும் நேரத்திற்காக
உட்கார்ந்து கொண்டே
உச்சித் தவம் செய்கிறேன்.

உன் கவனத்தை
எனது திசைக்கு
மாற்றும் எனது
முயற்சிகள் யாவும்
தோற்று விடுகிறது நீ
திடீரென திரும்பிடும் தருணம்.

அடக்க முடியாத
ஆர்வமாய் மாறும்
எனது ஆசைகளால்
எத்தனித்து உன்னைத்
தொட்டுவிட கரங்களை
துவக்குகிறேன் பயணத்தில்.

பேருந்தை விட்டு
இறங்கும் முன்
எப்படியாவது உன்
கன்னத்தைப் பிடித்து
கனிமுத்தம் இடவேண்டும்
பால்முகத்தோடு சிரிக்கும்
பச்சிளம் குழந்தையே!