பயத்தினில் இரு வகை
உயிர் போகுமோ என்ற பயம்
மானம் போகுமோ என்ற பயம்
உயிர் பயம்
உடைப்பதற்கு
அறிவியல் போதும்
அடுத்ததை தவிர்ப்பதற்கு
நல் அனுபவம் வேண்டும்
நம்மைச் சுற்றி
நடப்பவைகளை
புரிந்திருத்தல் வேண்டும்
புன்னகையும் வேண்டும்.
சந்தேகப் பேய் ஒழி
சாதிப் பேய் கட
முடிந்தவரை உதவு
மூடப்பழக்கம் ஒழி
புன்னகை தரி
புளங்காகிதம் அடையாதே
அறிவு வளர்
அண்டம் தெளி
கல்வி கல்
களவு மற
தெரிந்ததைப் பேசு
தெரியாதது அறி
வீடு மற
நாடு பாரு
இதை செய்யும்போதே
இருக்கும் பயமெல்லாம்
பயந்து ஓடும்.
இதற்கும் பயத்திற்கும்
இம்மியளவும் சம்பந்தம்
இல்லையே!
இது உனக்கான
இனம்புரியா மருந்து
உட்கொண்ட பிறகுதான்
உணருவாய் மாற்றங்களை.
காட்டில் நடத்தலாயினர்.
கரடுமுரடான பாதைகளையே
கண்டிராத மதியின்
பாதங்கள் பயணம் கொண்டது.
உதிர்ந்த இலைகள்
உயர்ந்த மரங்கள்
தூரத்தில் கேட்கும்
தண்ணீரின் சலசலப்பு
இடையிடையே கேட்கும்
இனம்புரியா இராகங்கள்.
கானகத்தின் மெளனம்
கலைக்கும் கானக்குயில்கள்
காதலியின் அனுமதியின்றி
காதலன் தொடும்போதும்
சுகம் மட்டுமே பெருகுவது போல்
சூரியக் கதிர்கள் மரம்
சூழ்ந்த காட்டினில்
வெளிச்சம் பரப்பி
வருடி விட்டது.
கல்லில் இடறினாள் - சிறிதே
காலில் குருதி சிந்தினாள்.
அழுதாள்.
பாதத்தை பிடித்தான்
பாசத்தோடு துடைத்தான்
சிறிதே அதில்
சகதி அள்ளி வைத்தான்
சரியாகிவிடும் என்றான்.
காய்ச்சல் வந்தாலே
கூச்சல் போடும்
காதலின் மனம்
கல்லாகிவிட்டதோ என
கணமொன்று எண்ணினாள்.
தேசம் கடந்து
திரவியம் தேடப் போகும்
மகனை தடுக்க முடியாமல்
மனதுக்குள்ளேயே அழுது
பிள்ளைக்கு ஆறுதலும்,
பக்தியோடு ஆசியும் தந்து
வழியனுப்பி வைக்கும்
வறியவன் போல்
அகத்திலே வேதனை மறைத்து
முகத்திலே முதிர்ச்சி காட்டினான்.
(தொடரும்...)
முந்தையப் பகுதிக்குச் செல்ல இதைச் சொடுக்குங்கள்: முந்தையது
அடுத்தப் பகுதிக்குச் செல்ல இதைச் சொடுக்குங்கள்: அடுத்து
என் கவிதைகளுக்கு இனி இங்கே செல்லவும்
என்னைப் பற்றி...
படைப்புகளை மின்னஞ்சலில் பெற...
Thursday, November 6, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
உங்களுக்கு ஒரு விருது இங்கே.
Post a Comment